Po zapoznaniu się z podstawami tworzenia analizy i interpretacji wyników, nadszedł czas na tematy zaawansowane, które pozwalają na dopracowanie analizy zgodnie z Państwa interpretacją informacji o pacjencie.
Tematy, które poruszymy, to:
- Używanie ciężarków.
- Zrównoważenie objawów.
- Rubryki polarne i wskazania contra.
- Grupy Rubryki.
- Przegląd rubryk.
- Filtrowanie wyników na podstawie rodzin środków zaradczych.
Wiele czynności można wykonać na wielu wybranych liniach jednocześnie.
Każdemu symptomowi i każdej Rubryce można przypisać daną wagę. Tak jak przypisuje się określoną ważność objawom pacjenta, lub jak środek w repertuarze może występować z różnymi ocenami, tak samo można przypisać określoną ważność każdemu z Symptomów i Rubryk.
Przypisując wyższą wartość, symptom lub rubryka są zaliczane do wyników analizy z większą wagą.
A przypisanie wagi 0 powoduje, że dany objaw lub rubryka są całkowicie wykluczone z analizy.
Aby ustawić wagę, należy najpierw wybrać Symptom lub Rubrykę, klikając na nią myszką.
Teraz jest kilka sposobów na ustawienie wagi:
- klawisz 0 (Opcja menu Przypadek / Ważność / Ignoruj, przycisk paska narzędzi 
).
- klucz 1 (Opcja menu Przypadek / Ważność / Normalna ważność, przycisk paska narzędzi 
).
- klucz 2 (Opcja menu Przypadek / Ważność / Ważność x2, przycisk paska narzędzi 
).
- klucz 3 (Opcja menu Przypadek / Ważność / Ważność x3, przycisk paska narzędzi 
).
- klucz 4 (Opcja menu Przypadek / Ważność / Ważność x4, przycisk paska narzędzi 
).
Poniższy przykład pokazuje analizę, w której ustawione są wagi (tylko dla celów demonstracyjnych)
Po lewej stronie widzą Państwo przyciski paska narzędzi. Przyciski paska narzędzi zawsze pokazują aktualną wartość wagi wybranego Symptomu lub Rubryki.
X przed symptomem lub rubryką oznacza wagę 0, jest ona wykluczona z analizy.
Bilansowanie Symptomów to zaawansowany mechanizm analizy, kompensujący użycie wielu/kilku Rubryk w Symptomie. Gdy balansowanie jest włączone (co zwykle ma miejsce), może Pan umieścić pod Symptomem dowolną ilość Rubryk, bez zakłócania analizy.
W tradycyjnych analizach trzeba było starannie dobierać rubryki w analizie, ponieważ jeśli użyto zbyt wielu rubryk do wyrażenia pewnego objawu, środki zaradcze pasujące do tego jednego objawu zaczęłyby dominować w analizie. Podobnie, jeśli użyłby Pan tylko jednej rubryki, środki zaradcze w niej zawarte nie wniosłyby wystarczającego wkładu do ogólnej analizy, w porównaniu z rubrykami użytymi dla innych objawów.
Przy włączonym równoważeniu objawów, każdy objaw jest liczony z przypisaną mu wagą (patrz Używanie wag powyżej), bez względu na to, czy umieści Pan pod nim jedną Rubrykę, czy, powiedzmy, 10 Rubryk.
Objaw równoważenia jest włączany/wyłączany za pomocą przycisku na pasku narzędzi 
, znajdującego się po prawej stronie okna. (Opcja menu Analiza / Równoważ objawy, przycisk paska narzędzi ).
Przyjrzyjmy się przykładowi. W poniższej analizie wiele rubryk służy do wyrażania bólów głowy. Jeśli nie zastosuje się Balansowania, Glonoinum dominuje w wynikach, natomiast przy Balansowaniu Natrum Muriaticum staje się bardziej widoczne.
Wynik analizy:
Brak balansowanie Z balansowanie
Uwaga: Symptomy równoważenia nie mają wpływu na analizę podstawową Simple Counting.
Rubryka polarna to dwie rubryki, które mają przeciwstawne znaczenie.
Jako przykład przyjrzyjmy się prostemu przypadkowi, w którym początkowo przepisano lekarstwo coff:
Pod adresem Generalities widzimy dwie rubryki, które w obu przypadkach mają biegunowy charakter:
- amel - aggent.
- pragnienia - awersja.
Te polarne rubryki można wykorzystać w analizie, naciskając przycisk paska narzędzi 
, znajdujący się po prawej stronie okna. (Opcja menu Analiza / Polaryzuj rubryki, przycisk paska narzędzi ).
Teraz pod obydwoma rubrykami amel oraz pragnie, pokazane są ich bieguny.
Zmienia się również wynik analizy, ponieważ wartości środków zaradczych są teraz korygowane o wartości w rubrykach polarnych.
Remedium coff jest teraz pokolorowane na czerwono, ponieważ w tej analizie jest przeciwwskazane.
Wskazanie contra to sytuacja, w której środek zaradczy występuje w jednej rubryce na niskim poziomie (1, 2 lub nie występuje wcale), ale w rubryce biegunowej na wysokim poziomie (3 lub 4).
Bardziej złożony przykład jest przedstawiony w kolejnej analizie stylu Bönninghausena:
Grupowanie rubryk ma miejsce wtedy, gdy chce Pan, aby dwie lub więcej rubryk były liczone tak, jakby stanowiły razem jedną rubrykę.
Istnieją dwa sposoby grupowania rubryk:
- Skrzyżowanie. Wykorzystywane są tylko środki zaradcze, które występują we WSZYSTKICH rubrykach.
- Łączenie. Stosuje się środki z KAŻDEJ z rubryk.
Krzyżowanie rubryk może być przydatne, gdy w repertuarze nie ma rubryki, która dokładnie opisuje objaw pacjenta, a jedynie rubryki bardziej ogólne.
Na przykład, pacjent mówi Panu, że podczas gorączki ma rano lęk w łóżku. Repertuar nie posiada rubryki Umysł; niepokój; rano; łóżko, w; gorączka, podczas. Ale zamiast tego są jeszcze dwie ogólne rubryki Umysł; niepokój; rano; łóżko, w i Umysł; niepokój; gorączka ciepło; podczas. Poprzez skrzyżowanie tych dwóch rubryk powstaje nowa rubryka grupowa zawierająca tylko te środki zaradcze, które występują w obu rubrykach.
Łączenie rubryk może być przydatne, gdy pacjent ma objaw, którego nie można znaleźć dokładnie, ale można go znaleźć pod bardziej szczegółowymi objawami.
Na przykład chęć na pizzę. Dlaczego pacjent lubi pizzę? Może jest to ciasto (mączne), pomidory, salami, anchois, ser lub oliwki. Przydatne może być połączenie kilku takich specyficznych rubryk w nową rubrykę, bez naruszania formuł analizy poprzez dodanie wielu specyficznych rubryk, które nie mają większego znaczenia w porównaniu z głównymi skargami pacjenta.
Przykład, przypadek z kłującymi bólami głowy podczas chodzenia i lękiem przed kilkoma rodzajami zwierząt:
Chcemy przekroczyć dwie rubryki, które razem opisują ból głowy. Proszę wybrać rubrykę Głowa; ból; szew klikając na nią, a następnie nacisnąć przycisk paska narzędzi 
. (Opcja menu Przypadek / Grupowanie / Grupowanie z innymi rubrykami..., przycisk paska narzędzi , opcja menu podręcznego Grupowanie / Grupowanie z innymi rubrykami...).
Pojawia się okno dialogowe, w którym można wybrać rubryki, które można połączyć z wybraną rubryką.
Na górze należy wybrać opcję Cross. Proszę wybrać rubrykę Ogólniki; chodzić, chodzić; podczas i nacisnąć przycisk OK.
Dla drugiej grupy zastosujemy inną metodę. Proszę wybrać trzy rubryki Umysł; strach i jeszcze raz nacisnąć .
Teraz proszę wybrać opcję Połącz, a następnie nacisnąć przycisk OK.
Powstała w ten sposób lista rubryk:
Aby zmienić grupę, należy po prostu kliknąć na rubrykę główną grupy i nacisnąć . W oknie dialogowym można włączać i wyłączać rubryki, klikając na nie. Można również usunąć rubrykę z grupy, klikając na nią i naciskając 
. (Opcja menu Przypadek / Grupowanie / Usuń grupowanie, przycisk paska narzędzi , opcja menu podręcznego Grupowanie / Usuń grupowanie). Aby całkowicie usunąć grupę, należy kliknąć na rubrykę główną grupy i nacisnąć . (Opcja menu Przypadek / Grupowanie / Usuń grupowanie, przycisk paska narzędzi , opcja menu podręcznego Grupowanie / Usuń grupowanie).
Istnieją dwie opcje menu, które pozwalają na szybkie utworzenie grupy, bez konieczności wybierania rubryk w oknie dialogowym, jak pokazano powyżej.
Można najpierw wybrać dwie lub więcej rubryk, a następnie je połączyć. (Opcja menu Przypadek / Grupowanie / Połącz wybrane rubryki, opcja menu podręcznego Grupowanie / Połącz wybrane rubryki).
Można najpierw wybrać dwie lub więcej rubryk, a następnie je skrzyżować. (Opcja menu Przypadek / Grupowanie / Krzyżuj wybrane rubryki, opcja menu podręcznego Grupowanie / Krzyżuj wybrane rubryki).
W przypadku przekroczenia wielu rubryk, grupa zawiera tylko te środki zaradcze, które występują w wszystkich rubrykach w tej grupie. [/TAG_ERROR] Ocena za środek zaradczy będzie najniższą oceną za środek zaradczy we wszystkich rubrykach.
W przypadku łączenia wielu rubryk, grupa zawiera środki zaradcze, które występują w dowolnych rubrykach w grupie. [/TAG_ERROR] Ocena za środek zaradczy będzie najwyższą oceną znalezioną dla tego środka zaradczego w jakiejkolwiek rubryce w grupie.
Czasami wygodnie jest uzyskać przegląd wszystkich rubryk w analizie wraz z ich środkami zaradczymi.
Ponadto, w przypadku rubryk pogrupowanych, warto sprawdzić, jakie środki zaradcze występują w powstałej grupie.
Aby uzyskać przegląd wszystkich rubryk, wystarczy wybrać Pokaż przegląd rubryk. (Opcja menu Przypadek / Pokaż przegląd rubryk, control-V, opcja menu podręcznego więcej / Pokaż przegląd rubryk).
Otwiera się moduł Znajdź, pokazujący co następuje:
Samuel Hahnemann's Organon i Chronic Diseases pokazują nam, że Hahnemann nie wybierał środków leczniczych na podstawie całości wszystkich objawów, które można znaleźć w aktualnej lub przeszłej sytuacji pacjenta. Starannie sklasyfikował objawy pacjenta na kilka kategorii i na tej klasyfikacji oparł swoje leczenie.
Dostępna jest klasyfikacja Hahnemanna, jak również zdefiniowane przez użytkownika grupy A, B, C, D i E do własnego użytku.
Opcje klasyfikacji, dostępne na pasku narzędzi po lewej stronie ekranu:
Symbol Nazwa Znaczenie Psora Zaburzenia rdzenia.
Organon 6. wydanie § 80 (miasma psoryczna).Incydent Zdarzenie biograficzne, rzeczy, które przydarzyły się pacjentowi i miały na niego wpływ.
Ostra choroba.
Organon § 72 (szkodliwe wpływy).Epidemia Choroby, które są przenoszone przez zewnętrzne źródło: grypa, Legionella, SARS, świnka i inne. (Choroby przejściowe).
Organon § 73 (choroby epidemiczne).Ostry miazmat Choroba pochodzi z wnętrza, często jest wywoływana przez jakiś incydent, bodziec pochodzący z zewnątrz. Skargi są poważne.
Organon § 73 (przejściowy wybuch utajonej psory).Tendencja dziedziczna Te choroby, które występowały u przodków, które są przekazywane pacjentowi genetycznie. Jatrogenne Stosowanie leków i szczepień, które ktoś otrzymał.
Organon § 74.Sycosis Zakażenie rzeżączką.
Organon § 79 (miazma sykotyczna).Syfilis Zakażenie syfilisem.
Organon § 79 (miazma syfilityczna).Użytkownik A Bezpłatnie do własnego użytku. Użytkownik B Bezpłatnie do własnego użytku. Użytkownik C Bezpłatnie do własnego użytku. Użytkownik D Bezpłatnie do własnego użytku. Użytkownik E Bezpłatnie do własnego użytku.
Klasyfikacja może być stosowana na poziomie Symptomów lub na poszczególnych Rubrykach.
Ustawienie klasyfikacji na Symptomie powoduje zastosowanie tego ustawienia do wszystkich Rubryk w Symptomie. Wszelkie ustawienia, które zostały zastosowane do Rubryki, nie będą już wtedy używane.
Zobacz także przypadek demonstracyjny Prosty przykład klasyfikacji.
Jeżeli w analizie zastosowana jest klasyfikacja Symptomów lub Rubryk, środki zaradcze dla każdej analizy są automatycznie filtrowane. Filtrowanie odbywa się zgodnie z informacjami zawartymi w pismach Hahnemanna.
Dla Psora, środki zaradcze to: wszystkie minerały i nosody, plus Lach, Lyc, Sep, ale z wyłączeniem Merc.
Na Incident, Acute Miasmatic, Epidemic, środki zaradcze to: wszystkie rośliny i zwierzęta, plus Merc, Ars, Ant-c.
Dla Jatrogenne, środki zaradcze znajdują się w rubrykach Zatrucie lekami, oraz Dolegliwości po szczepieniach.
Dla Tendencja dziedziczna, środki zaradcze to: wszystkie nosody.
Dla pozostałych grup pokazane są wszystkie środki zaradcze.
Klasy A-B-C-D-E można wykorzystać również jako clipboardy. Przypisując je do Symptomów lub poszczególnych Rubryk, można bardzo łatwo stworzyć różne widoki na wyniki analizy.
Informacje na temat powyższej klasyfikacji są ograniczone.
Doskonałe informacje na temat stosowania klasyfikacji Hahnemanna można znaleźć na stronie internetowej http://www.ewaldstoteler.com
Na wykresach analizy Tabela i Siatka, środki zaradcze są przedstawione według ich stopni, w 4 różnych stylach. W obliczeniach formuł analitycznych dla każdego remedium stosuje się bardziej wyrafinowaną wartość niż tylko 1-2-3-4. Istotne może być to, jak bardzo każdy środek zaradczy jest ważony w wynikach analizy. Jest to szczególnie ważne w przypadku stosowania własnych formuł analitycznych.
Mogą Państwo pokazać względną ważność każdego środka zaradczego, klikając 
. (Opcja menu Analiza / Pokaż względne znaczenie, przycisk paska narzędzi 
).
W widoku tabeli środki zaradcze są wyświetlane jako kwadraty o kolorze od jasnego do ciemnego. Im ciemniejszy kolor, tym większe znaczenie względne ma dany środek w analizie.
Proszę porównać dwa poniższe zdjęcia tej samej analizy. Pierwszy rysunek przedstawia środki o ocenach od 1 do 4, drugi rysunek przedstawia środki według ich względnego znaczenia dla analizy.
W widoku Siatka środki zaradcze są zwykle pokazywane w różnych kolorach i o różnych rozmiarach. Przy przedstawianiu względnej ważności wszystkie środki zaradcze są rysowane czarnymi kropkami o zmiennej wielkości. Im większa kropka, tym większe znaczenie względne ma środek zaradczy w analizie.
